اونی که درب قلعه رو کنده جوشن نمی‌بنده

اونی که بوده برای احمد برگ برنده

می‌زنه شمشیر وقتی می‌جنگه زهرا می‌خنده

چه عقیقی داره خوش‌به‌حال ذوالفقار عجب رفیقی داره

رو تن مرهب عجب زخم عمیقی داره تیغ دقیقی داره

تا مولا پرچمو داره رو دوشش دشمن حیدرو می‌بینه بیخ گوشش

جبرئیل می‌گه که مرحبا علی جان تو بزن مرهبو بر زمین بدوزش

یا حیر علی مدد