با خودم بار گناه آوردم ، به محبتت پناه آوردم

یه کبوتر با یه بال زخمی ، با همین فکر و خیال ِ زخمی

.

ای نگات طبیبم ، عمه ی غریبم

پا به پای ِ روضت ، غم شده نصیبم

عطر چادرت کرد مست بوی ِ سیبم

.

امید ِ دلمه کرمت

به روی ِ سرمه علمت

الهی که بیام حرم

عمه جان ….

.

وقتی پای ِ پرچمت میشینم

ته آرامشمو میبینم

.

اخه دردای ِ منو میفهمی

وسط ِ جهانی از بی رحمی

.

ای همه امیدم ، عمه ی شهیدم

از زبون بارون روضه تو شنیدم

آخ دلم گرفت و از نفس بریدم

.

میبری دلمو کربلا

منم و حرم و کربلا 

خیمه و علم و کربلا

.

تورو میبینم فقط تو ذهنم

کشیدم یه عکس ازت تو ذهنم

.

عصر عاشورا گمونم داری

سر رو یال ذوالجناح میزاری

 .

ای برات بمیرم ، عمه ی اسیرم

دوست دارم که هر بار کربلا که میرم

روضه تو کنار ِ خیمه گاه بگیرم