سر فدای ِ یار ِ ، راه ادامه داره

میخوام سر به تنم نباشه اما

نبینم حرمت تو جنگ اسیره

هنوز دست از سرش بر نمیدارن

الهی نوکرت واسش بمیره

.

الهی بمیرم که بهد ِ هزار چارصد سالم آرامش نداره

اشاره کنی بی بی کیه که مثل محسن سرشو هدیه نیاره

دل بی قراره

.

 حالا بگو چی دیدی که دم آخری مثل ِ یه شیری پیش دشمن

فاطمه اومد حتما که سرتو بزاره دم آخری رو دامن

جون اباعبدالله مگه تنهات میزاره فاطمه اصلا ، ابدا

.

سر فدای ِ یار ِ ، راه ادامه داره

.

پسرت تو خونه آروم نمیشه

یه خواب راحتم نداره چند شب

.

همسرت میگه محسنم شهید شد

فدایی  کاشیه حریم زینب

.

از عشقت به خانوم جان مثل خودش اسیر شدی دوتا دستاتو بستن

الهی بمیرم که مثل ِ حضرت زهرا پهلوتو شکستن

.

دستاتو بستن مثِ اباعبدالله تورو غریب گیر آوردن تو معرکه عزیزم

تو سوریه جا مونده همه دار و ندار و زندگیمو همه چیزم

میری پیش ثارالله برو پشت سرت یه کاسه آب واست میریزم

.

سر فدای ِ یار ِ ، راه ادامه داره

.

از عشق تو باید به گمنامی نباید امید داشته باشم برگردی پیشم

بین سینه زدن یه عکسی داری با دیدن همون دیونه میشم

.

آخرشم از هیئت اونقده زار زدی که تو چشم ِ رقیه رفتی

سه ساله غریبت بود همین مجلسی که از بچگی با گریه رفتی

.

گفتی فداشم بعدش ، میفهمید چرا گفتم رهبرو تنها نزارید

وقتی بدنم اومد بالا سرم فقط روضه ی زینبو بزارید

یه زیارت عاشورا با یه تربت کربلا برای من بیارید