تو تشنه‌ی فرات نه فرات تشنه‌ی تو بود

لب کویر  و خشک تو به آب آب میدهد 

چقدر در خیال خود دروغ روضه خواندم

هلال میرسد به تو دو قطره آب میدهد 

صدا زد حسین کوفه بازار خرید است و منم مشتریم 

جان فروشم که بدانند خریدار تو ام 

دستم از پشت عدو بست ولی قطع نکرد 

فکر انگشت تو بود دست علمدارت