صنوبری که خمیده برو خداحافظ 

خوشی ز عمر ندیده برو خداحافظ 

قرار بعدی ما کربلا زمان غروب 

کنار راس بریده برو خداحافظ 

رفتی و ندیدی که چه محشر کردم 

با اشک تمام کوچه را تر کردم 

امشب که سکوت خانه دق مرگم کرد 

دلبستگی ام را به تو باور کردم